(الف) بازي آموزش 0 تا 100 برنامه نويسي "سفارش" در محدوده 0 تا 100. (ب) بازي "فرود" در محدوده 0 تا 100. (ج) بازي "قانون اسلايد" در محدوده 0 تا 10. (د) مثال وظيفه بازي "به علاوه و منهاي".
فرود آمدن. بازي "فرود" (شكل (شكل 5B)5B) بازي اصلي در منطقه "نمايش اعداد"، آموزش نمايش اعداد فضايي است. يك مخروط بنفش بايد با استفاده از جوي استيك به موقعيت يك عدد معين روي يك خط عددي (با مركز مشخص شده) هدايت شود. اعداد به صورت شفاهي يا عربي ارائه مي شوند. در يك گزينه ديگر، كارديناليته يك مجموعه نقطه معين و موقعيت اين كميت روي خط اعداد بايد تخمين زده شود. حالتهاي مختلف بازي با مهارتهاي Verbal->Numberline، Arabic->Numberline و Concrete->Numberline در آموزش 0 تا 100 برنامه نويسي شكل Figure3A.3A مرتبط هستند. دقت مورد نياز براي يك راه حل صحيح انحراف كمتر از 5٪ است.
قانون اسلايد. بازي "قانون اسلايد" (شكل (شكل 5C)5C) يك بازي پشتيباني متعلق به منطقه "عمليات حسابي" است كه مقدمه اي براي جمع و تفريق با استفاده از مفهوم جزء-كل ارائه مي دهد. يك كار عملياتي به كودك ارائه مي شود، همچنين يك خط شماره و يك جعبه شيشه اي حاوي تعدادي بلوك واحد (با توجه به شماره اول كار). اندازه محفظه شيشه اي بايد به گونه اي تغيير يابد كه حاوي نتيجه كار باشد. اين بازي با آموزش 0 تا 100 برنامه نويسي مهارت هاي جمع 1،1 با مواد و تفريق 1،1 با مواد همراه خواهد بود.
مثبت و منفي. بازي «به علاوه و منفي» (شكل (شكل 5D)5D) يك بازي پشتيباني در زمينه «عمليات حسابي» است. يك عمليات حسابي داده شده با نماد عربي بايد با استفاده از بلوك هاي رنگي (يك، ده و صد) مدل شود. استراتژي هاي مختلف براي يافتن نتيجه مجاز است. اين بازي با تمام مهارت هاي جمع و تفريق كه شامل ايرانيان سايبر استفاده از مواد است همراه است.
مطالعه كاربر
طراحي مطالعه و شركت كنندگان
اثرات برنامه آموزشي در مطالعه اي با 41 كودك آموزش 0 تا 100 برنامه نويسي كه در سوئيس انجام شد، ارزيابي شده است. شركت كنندگان به يك گروه آموزشي (n = 20، 65٪ زن) تقسيم شدند كه يك دوره آموزشي 12 هفته اي را تكميل كردند و يك گروه انتظار (21 = 66.6٪ زن) كه با يك دوره استراحت 6 هفته اي شروع مي شد. مقايسه تأثيرات آموزشي گروه آموزشي با تأثيرات گروه انتظار امكان كنترل تأثيرات رشدي و تحصيلي را فراهم مي كند.
عملكرد رياضي هر دو گروه در ابتداي مطالعه (t1)، بعد از 6 هفته (t2) و بعد از 12 هفته (t3) مورد ارزيابي قرار گرفت. بچهها بايد 5 بار در هفته با اين برنامه تمرين ميكردند و جلسات تمرين روزانه 20 دقيقه بود. گروه ها بر اساس سن همسان شدند (گروه تمرين: M = 9.96 سال (SD = 1.35)، حداقل = 7.37، حداكثر = 12.06; گروه انتظار: M = 9.98 (SD = 1.33)، حداقل = 7.52، حداكثر = 12.21؛ t(39) = -0.04، p = 0.96)، جنسيت و هوش (امتياز CFT گروه آموزشي: M = 93.8 (SD = 11.9)؛ گروه انتظار CFT-امتياز: M = 93.5 (SD = 14.1)؛ t(39 ) = 0.07، p = 0.95) (Cattell et al., 1997; Weiss, 2006). گروهها با تشكيل جفتهاي همسان از بچهها، و به دنبال آن يك تكليف شبه تصادفي براي گروه آموزشي يا گروه انتظار (با اطمينان از اينكه تعداد پسران بين گروهها متعادل است) ساخته شدند.
همه شركت كنندگان آلماني زبان بودند و از كلاس آموزش 0 تا 100 برنامه نويسي دوم تا پنجم ابتدايي بازديد كردند. كودكان توسط والدين و معلمان به عنوان مشكلاتي در يادگيري رياضي نشان داده شدند. به طور متوسط، عملكرد محاسباتي [اندازهگيري شده با HRT «Heidelberger Rechentest» (Haffner et al., 2005)] شركتكنندگان در حدود صدك 10 بود كه مربوط به نمره T 37 بود [امتياز T جمع HRT: M = 37.15 (SD = 7.69)؛ امتياز T تفريق HRT: M = 37.29 (SD = 8.77)]. تفاوت معني داري در عملكرد محاسباتي بين گروه ها وجود نداشت (افزودن HRT: t(39) = 0.59، p = 0.55؛ تفريق HRT: t(39) = -0.63، p = 0.53).
كودكان به استثناي يك جلسه تمرين اجباري در هر 6 هفته در آزمايشگاه ما آموزش را در خانه انجام دادند. كودكان در هر جلسه آموزشي تكميل شده يك برچسب دريافت كردند كه مي توانستند در برگه پيشرفت آموزش خود قرار دهند. در طول دوره آموزش، تمام داده هاي ورودي بچه ها ذخيره شد. بنابراين، زمان دقيق آموزش كودكان را مي توان در پايان مطالعه تعيين كرد و كودكان با تعداد جلسات ناكافي از تجزيه و تحليل حذف شدند (به بخش نتايج مراجعه كنيد). والدين رضايت آگاهانه دادند و كودكان هديه كوچكي براي مشاركت خود دريافت كردند. ارزيابي ارائه شده اولين مطالعه آزمايشي بود كه در چارچوب يك مطالعه ارزيابي چند مركزي آموزش 0 تا 100 برنامه نويسي در مقياس بزرگ در آلمان و سوئيس انجام شد كه توسط كميته اخلاق دانشگاه پوتسدام تأييد شد.