آموزش همتايان اساساً راهي آموزش برنامه نويسي به دانش آموزان براي ارائه راهنمايي يك به يك به روشي مقياس پذير است. بحث گروهي به طور قابل توجهي درك فراگيران را بهبود مي بخشد، زيرا آنها را مجبور مي كند تا تفكر خود را روشن كنند، كه مي تواند براي رفع شكاف هاي استدلال كافي باشد. پسگيري مجدد كلاس به مربي اجازه ميدهد تا بداند آيا ميتواند ادامه دهد يا توضيح بيشتري لازم است. در حالي كه به طور قابل توجهي بهتر از دانشگاه مبتني بر سخنراني عمل مي كند
تحقيقات روانشناسي تربيتي نشان ميدهد آموزش برنامه نويسي به دانش آموزان كه آموزش و يادگيري فعاليتهاي موضوعي خاص هستند [1]: يادگيري برنامهنويسي داراي مجموعهاي از چالشها و تكنيكهاي متفاوتي نسبت به يادگيري فيزيك يا يادگيري خواندن و نوشتن است. محاسبات رشتهاي جوانتر از رياضيات، فيزيك يا زيستشناسي است، و در حالي كه مطالعات كمتري در مورد بهترين روش تدريس آن انجام شده است، شواهد فزايندهاي در مورد اينكه چه چيزي مؤثر است و چه چيزي مفيد نيست، وجود دارد. اين مقاله 10 نكته سريع را ارائه مي دهد كه بايد پايه و اساس هر آموزش برنامه نويسي، آموزش برنامه نويسي به دانش آموزان چه رسمي و چه غير رسمي باشد.
اين نكات براي هر كسي كه برنامه نويسي ايرانيان سايبر را در هر سطحي و براي هر مخاطبي تدريس مي كند مفيد خواهد بود. فهرست بزرگتري كه عمدتاً مخاطبان K-12 را هدف قرار مي دهد را مي توان در [2] يافت.
نكته 1: به ياد داشته باشيد كه هيچ ژن آموزش برنامه نويسي به دانش آموزان گيك وجود ندارد
گوزيال [3] به اين باور اشاره مي كند كه برخي از مردم برنامه نويس به دنيا آمده اند و برخي ديگر به عنوان "پايدارترين و مخرب ترين اسطوره محاسبات" نيستند. اين اغلب با نگاه كردن به توزيعهاي نمره دانشگاه، كه معمولاً دووجهي هستند، "تأييد آموزش برنامه نويسي به دانش آموزان ميشود": قوز با امتياز كم از كساني كه هرگز آن را دريافت نميكنند و قوز با امتياز بالا از كساني كه چيزهاي مناسب را دارند. اولين و مهمترين نكته ما اين است كه اين اشتباه است: شايستگي در برنامه نويسي ذاتي نيست، بلكه يك مهارت آموخته شده است كه مي توان آن را با تمرين به دست آموزش برنامه نويسي به دانش آموزان آورد و بهبود بخشيد.